13/07/2014

Εισήγηση για την απειλούμενη οχι μόνο οικονομική κατάρρευση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ)

ΠΩΣ ΕΧΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η προηγούμενη διοίκηση Λυρούδια, της οποίας καταψηφίστηκε από την Αντιπροσωπεία ο οικονομικός απολογιασμός, άφησε το ταμείο του Συλλόγου με χρέη περίπου 30.000€. Κατά τον πρώτο χρόνο της θητείας του σημερινού ΔΣ του Συλλόγου η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά.
Αυτό, αν δεχτούμε τη λογική με την οποία λειτουργεί το ταμειο του Συλλόγου εδώ και χρόνια, οφείλεται:

1. Στην καθυστέρηση καταβολής και πιθανή ματαίωση της καταβολής υπολοίπου 20.000€ από το ποσό της επιχορήγησης που θα έδινε το ΤΕΕ για το 2012 (συνολικά 87.000€) και
2. Στη μείωση της προϋπολογισμένης επιχορήγησης 67000€ για το 2013, που είναι μειωμένη κατά 20.000€ σε σχέση με το 2012.

Επιπλέον ο προϋπολογισμός του ΤΕΕ δεν έχει ως αυτή τη στιγμή εγκριθεί από το προϊστάμενο υπουργείο (ΥΠΟΜΕΔΙ), και είναι ενδεχόμενο στα πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής να περικοπεί σημαντικά, με πιθανό αποτέλεσμα η ήδη περικομμένη επιχορήγηση πρός τον Σύλλογο να περιοριστεί ακόμα περισσότερο ή και να μηδενιστεί.

Σήμερα ο Σύλλογος οφείλει στις 4 υπαλλήλους της γραμματείας του πάνω από 2 μηνιαίους μισθούς, μέρος του δώρου των Χριστουγένων και ασφαλιστικές εισφορές. Το συνολικό χρέος ανέρχόταν την 28/2/2012 στο ποσό των 22.000€ και επαυξάνεται κάθε μήνα κατά 7000€ περίπου. Εν τω μεταξύ το ταμείο είναι πρακτικά άδειο, ουσιαστικά εν αναμονή της επιχορήγησης του ΤΕΕ. Αν καταβληθεί η προβλεπόμενη επιχορήγηση του ΤΕΕ, εξοφληθούν οι υποχρεώσεις του Συλλόγου και δεν αλλάξει τίποτε άλλο ως προς τα έσοδα, το ταμείο θα μηδενιστεί πάλι σε 3-4 μήνες. Με τα σημερινά δεδομένα και χωρίς την επιχορήγηση του ΤΕΕ, ο Σύλλογος με δυσκολία μπορεί να συντηρεί μία υπάλληλο για τη γραμματεία.

Από τη μεριά του προεδρείου έγινε απόπειρα να πεισθούν οι υπάλληλοι της γραμματείας να μεταβάλουν την εργασιακή τους σχέση σε 8μηνη ορισμένου χρονου με μείωση των αποδοχών τους κατά 35%. Επειδή αυτό σήμαινε ότι μετά το 8μηνο θα μπορούσε να γίνει τερματισμός της απασχόλησης χωρίς καμμία αποζημίωση από τη μεριά του Συλλόγου, όπως ήταν φυσικό η πρόταση απορρίφθηκε από τις υπαλλήλους, που δέχτηκαν τη μείωση για 8 μήνες, αλλά μόνο με ταυτόχρονη διατήρηση της εργασιακής σχέσης αορίστου χρόνου.
Η Επιθεώρηση Εργασίας πρότεινε στο ΔΣ τη μνημονιακή λύση της εκ περιτροπής εργασίας με αμοιβή το 20% του κάθε μισθού και απασχόληση εκ περιτροπής μία ημέρα κάθε εβδομάδα! Και η πρόταση αυτή παρουσιάστηκε στό ΔΣ του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ από την ταμία του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ συν. Φραντζή (ΕΛΕΜ).
Δύο διαδοχικές συνεδριάσεις του ΔΣ στις 19 & 26 Φεβρουαρίου, κατά τις οποίες συζητήθηκε το ζήτημα, ήταν άκαρπες. Σ' αυτές τις συνεδριάσεις εκτός από τα δύο παραπάνω μνημονιακής έμπνευσης ενδεχόμενα, έγιναν διάφορες τοποθετήσεις κατά τη γνώμη μας απαράδεκτες ή που δεν είχαν και μεγάλη σχέση με το άμεσο και οξύ οικονομικό πρόβλημα που έχει προκύψει και έχει αφήσει χωρίς μισθό 4 εργαζόμενες. Οι περισσότερες τοποθετήσεις μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες:
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι προτάσεις που έγιναν από συναδέλφους των παρατάξεων του χώρου που σχετίζεται με την τρικομματική κυβέρνηση και αφορούσαν κυρίως χορηγίες από άλλους φορείς, δάνειο από την Τράπεζα Αττικής(!), ακόμα και για επιχειρηματική λειτουργία του Ξενώνα Στάμου Στούρνα, δηλαδή ο Σύλλογος να γίνει ξενοδόχος και μάλιστα μέσα στην κρίση να έχει και κέρδη!
Στην άλλη κατηγορία ανήκουν τοποθετήσεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολιτικοποίησαν το ζήτημα. Η Συσπείρωση πρότεινε στο ΔΣ να πολιτικοποιήσει το ζήτημα και να αποδοθούν ευθύνες στην τρικομματική κυβέρνηση που έχει περικόψει τους πόρους του ΤΕΕ και εμμέσως και του Συλλόγου. Από την άλλη, η συν. Αυγερινού από την Πανεπιστημονική, με το επιχείρημα ότι η κρίση και η ανεργία δημιουργούν πρόβλημα στην καταβολή της συνδρομής από τους συναδέλφους (υπενθυμίζουμε ότι η συνδρομή είναι σήμερα 20€ το χρόνο), διακήρυξε ότι πρέπει ο Σύλλογος να χρηματοδοτείται από το κράτος και να γίνει αγωνιστική διεκδίκηση της επιχορήγησης. Είναι αξιοπερίεργο ότι την πρόταση αυτή, πρωτοφανή για παράταξη της αριστεράς, την υποστήριξε και η Συσπείρωση (συν. Κατερίνη και Πάνου της Συσπείρωσης). Τέλος ο συν. Μασούρας (ΑΚΕΑ) απέδωσε την κατάσταση στο ότι ο Σύλλογος ασχολείται με θέματα που δεν αφορούν τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων.
Ως προσπάθεια πρακτικής απάντησης στο οικονομικό πρόβλημα ο συν. Βακαλόπουλος (ΣΑΕ) πρότεινε τη συλλογή με ευθύνη των παρατάξεων των συνδρομών των συναδέλφων που ήταν υποψήφιοι στις τελευταίες εκλογές, πρόταση που εγκρίθηκε. Επίσης ο συν. Αμπακούμκιν (ΔΚΜ-Α) υποστήριξε ότι η οικονομική υπόσταση του Συλλόγου πρέπει να στηρίζεται στις συνδρομές των ενεργών μελών του.
Έχει ενδιαφέρον ότι από την πρόεδρο συν. Δεσποτίδου δηλώθηκε ότι στο ΔΣ κανείς δεν μιλάει για απολύσεις. Μάλιστα η συν. Κατερίνη (Συσπείρωση) δήλωσε ότι προκειμένου να κάνει απολύσεις ο Σύλλογος, καλύτερα να διαλυθεί (λες κι αν διαλυθεί δεν θα αφήσει τις υπαλλήλους του στον δρόμο!).

ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Η μακροχρόνια οικονομική εξάρτηση του Συλλόγου από το ΤΕΕ και εμμέσως από το κράτος τον μετέτρεψε σταδιακά σε φορέα κρατικοδίαιτο.
Στις διοικήσεις του Συλλόγου, που στηρίζονταν στο ΤΕΕ, έπαψε να είναι απαραίτητη η συνεργασία και η στήριξη των χιλιάδων των αρχιτεκτόνων που ζούσαν από τη δουλειά τους. Η δραστηριότητα της πλειοψηφίας τους καμμιά σχέση δεν είχε με τα προβλήματα του κλάδου, που όλο και πιο πολύ οξύνονταν, παρά μόνο με εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόνταν, δημόσιες σχέσεις και έναν συχνά γελοίο καριερισμό.
Πολλά μέλη των ΔΣ, ίσως και τα περισσότερα, ουσιαστικά συνήθισαν να δίνουν απολογισμό, αντί στις χιλιάδες των συναδέλφων πρώτα-πρώτα σε διάφορα κυκλώματα. Τα κυκλώματα αυτά αποτελούνταν, ενδεικτικά και όχι αποκλειστικά, από επιχειρηματίες κατασκευαστές πολυκατοικιών, μεγάλες ομάδες διεφθαρμένων ελευθεροεπαγγελματιών και δημόσιων υπαλλήλων, εργολάβους δημοσίων έργων αλλά και εργολάβους μελετών του δημοσίου, κάποιους πανεπιστημιακούς, μέλη κρατικών επιτροπών διαφόρων ειδών και αρχιτέκτονες που είχαν ή επεδίωκαν σχέσεις με μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Από την άλλη, μια άλλη κατηγορία μελών των διοικήσεων του Συλλόγου είχε ως προτεραιότητα ή και ως αποκλειστική έγνοια την απολογία όχι άπέναντι στους συναδέλφους αλλά απέναντι στις κομματικές ηγεσίες στις οποίες ώφειλαν ουσιαστικά την εκλογή τους.
Θα ήταν αυταπάτη να πιστέψει κανείς ότι δεν θα δρούσαν στον Σύλλογο ιδιοτελή, μικροκομματικά ή μικροπαραταξιακά συμφέροντα. Όμως τα τελευταία χρόνια αυτά τα συμφέροντα κυριάρχησαν ολοκληρωτικά, διέσυραν τον Σύλλογο και τον απομόνωσαν τελείως από τις χιλιάδες των συναδέλφων, αλλά και από την κοινωνία. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της απόλυτης κυριαρχίας του ιδιοτελούς πάνω στο συλλογικό, αυτό άλλωστε είναι το πνεύμα της “αγοράς”, του καπιταλισμού. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος στις συνειδήσεις ήταν φυσικό να συμπαρασύρει και τα στηρίγματά αυτού του πολιτικού συστήματος μέσα στην κοινωνία, που ήταν στον κλάδο μας το ΤΕΕ και οι σύλλογοι. Άλλωστε και τα στηρίγματα αυτά, αν τα παρτηρήσει κανείς προσεκτικά, λειτουργούν σαν μικρογραφίες της βουλής και της κυβέρνησης.
Σ' αυτό το γενικό κλίμα κατά καιρούς πάρθηκαν και μια σειρά αποφάσεις και προωθήθηκαν διαδικασίες που επιδείνωσαν την κατάσταση και ορισμένες οδήγησαν σε οργανωτικό χάος:

• Απέτυχε η συνένωση με ορισμένους τοπικούς συλλόγους, που εκδηλώνουν έντονα χαρακτηριστικά τοπικισμού.
• Κατά παράβαση του καταστατικού και της νομοθεσίας, με διάφορα κόλπα, θεωρούνται ταμειακώς τακτοποιημένοι στον Σύλλογο συνάδελφοι που ουδέποτε πλήρωσαν συνδρομή, όμως ψηφίζουν.
• Αυξήθηκε η θητεία του ΔΣ από 2 σε 3 χρόνια, απομακρύνοντας ακόμα περισσότερο τα όποια μέλη απέμειναν ενεργά ακόμα και από τις στοιχειώδεις διαδικασίες του ελέγχου και της εκλογής, επιδεινώνοντας και τα οικονομικά του Συλλόγου, που εισπράττει συνδρομές μαζικά κυρίως κατά τις εκλογές.
• Οι διαδικασίες που δεν οδηγούν σε αποφάσεις (π.χ. τα Συντονιστικά Συλλόγων και Τμημάτων) κυριάρχησαν πάνω στις διαδικασίες των συλλογικών οργάνων (Αντιπροσωπεία, Γ. Συνελεύσεις), των οποίων οι αποφάσεις άλλωστε συχνά δεν γίνονται σεβαστές και σχεδόν ποτέ δεν μετατρέπονται σε δράση. Έχουμε κι εδώ μια μικρογραφία της λειτουργίας: “διαβούλευση” ή όπως λεγόταν παλιότερα “συμμετοχικές διαδικασίες” και συγκεντρωτικές αποφάσεις.

Φυσική συνέπεια των παραπάνω ήταν να προσέρχονται στις εκλογές του Συλλόγου κυρίως δύο κατηγορίες συναδέλφων:

1. Αυτοί που ήταν συνδεμένοι με προσωπικές εξυπηρετήσεις, δηλαδή ρουσφέτια, προωθήσεις καριέρας στο δημόσιο, τα πολυτεχνεία ή το ΤΕΕ, εξυπηρετήσεις στις πολεοδομίες και τις άλλες υπηρεσίες, συμμετοχή στο μοίρασμα των δημόσιων δουλειών κ.λπ. και μάλιστα κυρίως μέχρι ή για όσο διάστημα εξυπηρετούσαν τις προσωπικές τους επιδιώξεις.
2. Αυτοί που είχαν κομματική υποχρέωση να ψηφίσουν, ακόμα κι αν μερικοί θεωρούσαν άχρηστη κοινωνικά τη συμμετοχή τους. Ανάμεσά τους έντιμοι άνθρωποι αρχών αλλά και θλιβεροί καριερίστες και βολεψάκηδες.

Ανάμεσα σ' αυτές τις δύο κατηγορίες φυσικά υπήρχαν επικαλύψεις.
Σ' αυτό το γενικό κλίμα και σε περίοδο παχιών αγελάδων ήταν φυσικό κάθε ζωντανή φωνή και δύναμη που υπήρχε στον Σύλλογο να βρεθεί στριμωγμένη στη γωνία. Και τώρα, στις νέες δραματικές κοινωνικές συνθήκες, με την πλειοψηφία των συναδέλφων να υποφέρει και τον Σύλλογο να κινδυνεύει να εξευτελιστεί τελείως, ενώ τίποτα σχεδόν από τα συνηθισμένα μέσα δεν λειτουργεί, το ΔΣ έχει μείνει παγωμένο, οι υπάλληλοι της γραμματείας βρίσκονται απλήρωτοι σε ομηρία και η λύση του ζητήματος αναβάλλεται από συνεδρίαση σε συνεδρίαση ενός συμβουλίου Ποντίων Πιλάτων.
Παρά το ότι το ΝΚΑ δεν συμμετέχει με εκπρόσωπό του στην διοίκηση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, θεωρεί απαραίτητο να κάνει πρόταση για την αντιμετώπιση του ζητήματος προς το ΔΣ και να μην περιμένει να τοποθετηθεί στην Αντιπροσωπεία, επειδή οι αναβολές επιδεινώνουν ραγδαία την κατάσταση. Εννοείται ότι η παρακάτω πρόταση, αν και εκ των πραγμάτων αναφέρεται σε μεγάλης σημασίας ζητήματα του Συλλόγου, δεν καλύπτει το σύνολο των σημαντικών προβλημάτων αλλά αυτά που θεωρούμε ότι συνδέονται άμεσα με το επείγον οικονομικό πρόβλημα.

ΠΡΟΤΑΣΗ
Α. Τα οικονομικά του Συλλόγου συνδέονται με τον προσανατολισμό του
Το ΔΣ να ενημερώσει συνοπτικά με επιστολή τα μέλη του Συλλόγου για την πραγματική κατάσταση του προβλήματος των οικονομικών του Συλλόγου, όπως και για το πρόβλημα των υπαλλήλων της γραμματείας, οι οποίες εργάζονται χωρίς να πληρώνονται, και για την πολύ πιθανή ραγδαία επιδείνωσή του. Η ενημέρωση πρέπει να αναφέρεται συγκεκριμένα στα κονδύλια που οφείλει ο Σύλλογος και στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζει να τα καλύψει.
Το ΔΣ πρέπει να αναγνωρίσει ότι έχει απομακρυνθεί από τα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων που βασανίζονται από την κρίση. Να ανακοινώσει ότι αναστέλλει προσωρινά κάθε άλλη δραστηριότητα που είναι άσχετη με τα προβλήματα αυτά. Να δώσει στη δημοσιότητα πρόγραμμα συγκεκριμένων ενεργειών με στόχο τη λήψη μέτρων για την άμεση ανακούφιση των συναδέλφων. Στη βάση αυτού του προγράμματος να καλέσει τα μέλη του να στηρίξουν τον Σύλλογο τουλάχιστο με τη συνδρομή τους και όσους έχουν τη δυνατότητα με μια έστω και μικρή έκτακτη ενίσχυση.
Να ζητηθεί από τα μέλη του ΔΣ που οφείλουν συνδρομές (το ποσό αυτό ήταν 800,00€ την 19η Φεβρουαρίου) να τις εξοφλήσουν ή να παραιτηθούν.
Οι παρατάξεις να φροντίσουν για την εξόφληση των συνδρομών τουλάχιστο των υποψηφίων τους των προηγούμενων εκλογών, που, αν συγκεντρωθούν, επαρκούν για την εξόφληση των τρεχουσών υποχρεώσεων του Συλλόγου προς το προσωπικό.

Β. Για τα οικονομικά και τα οργανωτικά προβλήματα
Γενικότερα ο Σύλλογος πρέπει:
Επαναπροσανατολίζοντας τη δράση του στα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων συναδέλφων να στηρίξει την ύπαρξή του και τα μαζί τα οικονομικά του στη συνεπή προάσπιση των συμφερόντων τους από κοινού με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Πρέπει στα πλαίσια ενός τέτοιου αναπροσανατολισμού να σχεδιάσει τα οικονομικά του με βάση την οικονομική στήριξη στα μέλη του, να απογαλακτιστεί από το ΤΕΕ. Αυτό πρέπει να προβλεφθεί ανεξάρτητα από το ότι είναι ενδεχόμενο αυτό να συμβεί ξαφνικά, στο άμεσο μέλλον λόγω δημοσιονομικών μέτρων, με βαριές συνέπειες για τη λειτουργία του και κυρίως για το προσωπικό του.
Να απορρίψει κάθε ιδέα χρηματοδότησής του από το κράτος και επομένως απώλειας και της τυπικής ανεξαρτησίας του. Άλλωστε τέτοιος φορέας υπάρχει, είναι το ΤΕΕ, και σήμερα παρακολουθούμε την ξεκάθαρη μεταμόρφωσή του, μεταξύ των άλλων, σε καταστροφέα των διπλωμάτων των μηχανικών μέσω των πιστοποιήσεων, ενώ το κράτος έχει βεβαίως την τελική απόφαση για τις ενέργειες και τα οικονομικά του.
Να εφαρμόσει επιτέλους κανονικά το καταστατικό του χωρίς τεχνάσματα, απλήρωτες συνδρομές και “μεταβατικές περιόδους” που έχουν κρατήσει 20 χρόνια! Κάθε συνάδελφος και κάθε περιοχή ας αναλάβουν την ευθύνη για την ολοκλήρωση ή όχι της πλήρους πανελλαδικής οργάνωσης του κλάδου.
Να προετοιμάσει άμεσα τις απαραίτητες προσαρμογές του καταστατικού του για το ενδεχόμενο διακοπής ή μεγάλης μείωσης της επιχορήγησης από το ΤΕΕ, όπως για παράδειγμα είναι η αναγκαία πρόβλεψη πόρων για τη διοίκηση του Πανελλήνιου.

Γ. Σχετικά με τα εργασιακά του προσωπικού
Το ΔΣ ως διοίκηση συλλογικού φορέα, που μάλιστα έχει έστω και στα λόγια συμμετάσχει σε διάφορες σχετικές κινητοποιήσεις, είναι απαράδεκτο να εφαρμόζει το ίδιο μνημονιακές πολιτικές και ειδικότερα:
1. Να απορρίψει απολύτως τη μερική απασχόληση (εκ περιτροπής μία μέρα την εβδομάδα με 20% του μισθού για 8 μήνες), ή οτιδήποτε παρόμοιο, που θα κρατήσει σε αιχμαλωσία το προσωπικό με αποδοχές πείνας, ενώ ταυτόχρονα θα διαλύσει έτσι τη δουλειά της γραμματείας.
2. Να αποκλείσει κάθε απόπειρα μετατροπής των συμβάσεων σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που εκτός των άλλων αφαιρεί δικαιώματα όπως η αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, εργαζομένων που προσφέρουν υπηρεσία στο σύλλογο για πολλά χρόνια.
3. Να απορρίψει την μείωση αποδοχών.
Επειδή για κάθε μήνα που περνάει ο Σύλλογος επιβαρύνεται με 7000€ μόνο από τους μισθούς και το ΙΚΑ του προσωπικού της Γραμματείας και υπάρχει κίνδυνος οι υποχρεώσεις να διογκωθούν σε επίπεδο που να είναι σχεδόν αδύνατη η εκπλήρωσή τους σε εύλογο χρόνο, κρίνουμε απολύτως αναγκαίο οι αποφάσεις σχετικά με τα οικονομικά να παρθούν και οι ενέργειες για την πραγματοποίησή τους να ξεκινήσουν αμέσως, και οπωσδήποτε πριν το τέλος του Μαρτίου.
Αν παρ' όλες τις παραπάνω προσπάθειες για την ανασύνταξη των οικονομικών του, ο Σύλλογος εξαναγκασθεί να κάνει απολύσεις, αυτές θα πρέπει να γίνουν με πλήρη αποζημίωση, που επειδή δεν θα είναι δυνατόν να καταβληθεί αμέσως, θα πρέπει να γίνει συμφωνία για καταβολή τους, μαζί με τυχόν ανεξόφλητες τρέχουσες υποχρεώσεις, με μηνιαίες δόσεις έστω και μικρές για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε μαζί με το επίδομα ανεργίας να στηρίξουν όποια εργαζόμενη απολυθεί, στο διάστημα που θα προσπαθεί να βρει νέα εργασία στις σημερινές δραματικές συνθήκες.

Αθήνα 6 Φεβρουαρίου 2013