Στην 15ετή παγκόσμια περιδίνηση που επιδεινώνεται, ο Σύλλογος (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ) αντικατοπτρίζει την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα. Ένας σύλλογος με τιμητική ιστορία σε κρίσιμες περιόδους, είναι σήμερα ουσιαστικά άφωνος. Το ίδιο τα περιφερειακά τμήματά του και οι περιφερειακοί σύλλογοι. Η πανδημία οπωσδήποτε δημιούργησε φαινόμενα παράλυσης σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, όμως αυτό δεν αποτελεί εξήγηση ούτε δικαιολογία για τα πάντα.

Συνάδελφοι,

στις 16 Δεκεμβρίου 2018 συνεδρίασε η Αντιπροσωπεία του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ με θέμα την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του ΠΔ99/2018. Το Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων στη συνεδρίαση επιχειρηματολόγησε σχετικά με την ελάχιστα οργανωμένη και μονίμως ευκαιριακή ενασχόληση του Συλλόγου με το καυτό θέμα των δικαιωμάτων των σχετικών με την αρχιτεκτονική και το επάγγελμά μας, γεγονός που σε πολύ μεγάλο βαθμό έχει προκαλέσει και τις διαδοχικές αποτυχίες - με ελάχιστες εξαιρέσεις - των κατά καιρούς διαπραγματεύσεων, όπως βεβαίως και της τελευταίας που οδήγησε στην απαράδεκτη απόφαση. Εννοείται ότι όλα αυτά συμβαίνουν ερήμην των συναδέλφων, στα πλαίσια της αποκοπής των διοικήσεων του Συλλόγου από τους αρχιτέκτονες της χώρας, που χρόνο με τον χρόνο χειροτερεύει.

Σε μια προσπάθεια δημιουργίας νέων όρων στην προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος προτείναμε στην Αντιπροσωπεία τη διοργάνωση Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου σχετικά με το θέμα.

Σκαρίφημα θεματολογίας

1. Παρουσίαση των θέσεων του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων στο πέρασμα του αιώνα της ύπαρξής του για τον ρόλο και την άσκηση της αρχιτεκτονικής.
2. Η σχετική νομοθεσία της χώρας μας.
3. Στοιχεία από τη διεθνή εμπειρία και το σχετικό υφιστάμενο καθεστώς.
4. Η διαχρονική θεσμική υποβάθμιση της αρχιτεκτονικής και των αρχιτεκτόνων και η διάλυση των εννοιών της αρχιτεκτονικής μελέτης της επίβλεψης και του πενταετούς πτυχίου, που κλιμακώνεται την τελευταία εικοσαετία.

Η Πανεπιστημονική στη φετεινή διακήρυξη, εγκαταλείπει τον συνηθισμένο σχολιασμό της δράσης μας με βάση πραγματικά γεγονότα, έστω με βαρείς και αναπόδεικτους ισχυρισμούς, και επανέρχεται στη στάση που κράτησε πριν 10 χρόνια, τότε που διέσπασε το Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων, σε διαστρεβλώσεις και ψέματα!

Ο Συνοπτικός Απολογισμός του Νέου Κινήματος (Εκτός σχεδίου #29) δίνει προκαταβολικές απαντήσεις σε αρκετά σημεία, όμως είναι απαραίτητο να γίνουν και οι αναγκαίες διαψεύσεις:

Ψέμα πρώτο: Το Νέο Κίνημα όχι μόνο δεν συμετέσχε στο μπλόκ που συγκρότησε το προεδρείο του ΔΣ του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ αλλά και εκδήλωσε την κάθετη αντίθεσή του στη συγκρότηση του προεδρείου υποβάλλοντας συμβολικά την υποψηφιότητα του εκπροσώπου του συναδέλφου Κώστα Σκλιά για τη θέση του προέδρου! [...]

Το Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων ποτέ δεν θεώρησε ότι προβλήματα του καταστατικού οδήγησαν στην παρακμή μέχρι και τη σημερινή κατάρρευση του Συλλόγου. Άλλωστε ποτέ το καταστατικό αυτό δεν εφαρμόστηκε, ενώ το Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων είναι η μόνη παράταξη που εδώ και δύο δεκαετίες επέμεινε στην εφαρμογή του. Είναι αυτονόητο επομένως, ιδιαίτερα σήμερα, ότι δεν θεωρούμε την τροποποίηση του καταστατικού πρώτη προτεραιότητα.

Στο Εβδομαδιαίο Οικονομικό Δελτίο του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών της 1ης Μαρτίου 2018 προτείνεται η πλήρης κατάργηση της εισφοράς 6.67% των εργαζομένων για την κύρια σύνταξη. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, “...η κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, ταυτόχρονα με τη μείωση του αφορολόγητου, διατηρεί ανέπαφο το διαθέσιμο εισόδημα των μισθωτών, και, συνεπώς, συντελεί στην αποδοχή από την κοινωνία της αναγκαίας επέκτασης της φορολογικής βάσης”. Δηλαδή: κόψτε ασφαλιστικές εισφορές και βάλτε φόρους.

Απόφαση της Ολομέλειας του Νέου Κινήματος της 06/02/2018  

Η κρίση για την οποία έχουμε μιλήσει από τον Μάρτιο του 2008 (Εκτός Σχεδίου #20) εγκαταστάθηκε και, μαζί με τις πολιτικές “αντιμετωπίσεις” της, δημιούργησε περιβάλλον σχεδόν πολεμικής καταστροφής για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, βεβαίως και των αρχιτεκτόνων. Το Νέο Κίνημα Αρχιτεκτόνων, με την ευκαιρία των εκλογών και για τους λόγους που έχουν ήδη παρουσιαστεί στον συνοπτικό απολογισμό της τριετίας 2014-2018, θεωρεί αναγκαίο να προτείνει την επεξεργασία στα πλαίσια του Συλλόγου συγκεκριμένων ιεραρχημένων στόχων ανακούφισης των αρχιτεκτόνων που έχουν σήμερα πραγματικό πρόβλημα επιβίωσης.